Vorige week schreef ik op facebook een berichtje over overvloed. Over hoe het er soms wel is en soms niet. Een berichtje waarin ik feedback vroeg over mijn website en ik in ruil daarvoor iets voor iemand anders wilde doen. En op dat berichtje gaf iemand de rake opmerking: waarom geef je gelijk weer zoveel weg? Dat raakte behoorlijk en is blijven hangen. Heb er de afgelopen dagen verder mee rondgelopen. Vanochtend tijdens een telefoongesprek kwam het nog een keer ter sprake: dat ik misschien wel moeite hebt met echt overvloed ontvangen.
De Verbindingsfabriek
Erken je gemis, leef je talent, creeer je droom
Categorie: Uncategorized (pagina 1 van 2)
Het kan een ontslag zijn, een burn-out, overspannen worden, je baan verliezen of het verlies van iemand die je dierbaar is waardoor er bewust of onbewust iets verandert. Iets waardoor je niet meer lijkt te passen in de negen tot vijf baan waarin je het altijd redelijk naar je zin gehad hebt. Hoe hard je ook solliciteert, hoeveel gesprekken je ook voert en jezelf onder de aandacht probeert te brengen, je komt er gewoon niet meer tussen. Ik snapte er niets van toen ik daar zelf in zat. Ik had zoveel ideeën en zoveel plannen over werk anders kon, makkelijker kon, met meer plezier en meer succes kon. Waarom leek het alsof niemand daarnaar wilde luisteren? Ik vond het echt enorm frustrerend.
Lees verder
Het kan een ontslag zijn, een burn-out, overspannen worden of het verliezen van iemand die je dierbaar is waardoor er bewust of onbewust iets verandert. Iets waardoor je niet meer past in een negen tot vijf baan. Hoe hard je ook solliciteert of jezelf onder de aandacht probeert te brengen, je komt er gewoon niet meer tussen. Heb je er ooit bij nagedacht, dat je daar onbewust zelf voor gekozen hebt? Dat je daardoor onbewust iets uitstraalt waardoor je niet meer wordt aangenomen? En dat dat ook de bedoeling is? Omdat je ook ergens diep in je hart wel voelt dat er iets beters op je ligt te wachten?
Relaties is een onderwerp waar ik het met de Verbindingsfabriek niet vaak over heb. En dat doe ik bewust. Zelf heb ik gemerkt dat mijn ‘houden van’ zo is gaan veranderen toen ik de keuze maakte om te gaan doen wat ik echt wilde. Maar het is een gevolg van die keuze en mijn relatie was niet mijn vraagstuk destijds. Daarom ook mijn keuze om daar niet de focus op te leggen in wat ik schrijf en doe.
Vandaag maak ik er een uitzondering in. En dat doe ik omdat ik een enorme gelijkenis ervaar tussen de ideale partner vinden (voor zover die bestaat natuurlijk) en je life purpose uitvoeren. Voor mij gaan ze alle twee over voelen waarvoor je bereid bent om te groeien, daar keuzes in maken en daar trouw aan blijven.
Haha, die titel werkt wel he? Leuk dat je de tijd neemt om dit stukje even te lezen. Van de mensen die bij mij komen heeft ongeveer de helft nog nooit eerder een tantra massage ondergaan. En ik vind het altijd weer een prachtige eer om iemand die eerste ervaring te mogen geven. Zo ook gisterenavond. Het werd en hele ontspannen massage met voor hem een hele fijne balans tussen de hoeveelheid energie en de hoeveelheid ontspanning. Na afloop hadden we nog een kort gesprekje waarin voorbij kwam dat je de eerste seks nooit vergeet, maar mijn cliënt aangaf dat hij de allereerste tantramassage ook niet snel zal vergeten. Lees verder
Waar kom ik dan iemand tegen als ik een start wil maken met tantra dating? Iemand waarbij ik echt open en eerlijk kan zijn over wat ik voel en over wat ik nodig heb, zonder veroordeling.
Dat is de vraag die me gisteren gesteld werd door een mannelijke cliënt aan wie ik gisteren een tantra massage heb gegeven. Iemand die met iets zit waar veel meer mensen mee zitten die bij mij komen. Een kwetsbaar onderwerp. Een onderwerp waarover je niet zo snel praat uit angst dat mensen je een negatief stempel geven, ook al heb je vanuit het thuisfront alle ruimte gekregen om ergens anders te vinden wat je thuis niet vindt. We kwamen samen tot dit idee. De tekst van hem en het kanaal via mij. Ik vind het moedig dat hij het aandurft om zich kwetsbaar op te stellen en er iets over te delen. Hij doet dat wel anoniem, wat ik me in zijn situatie heel goed kan voorstellen. Dat je partner precies weet hoe het zit is voor mij genoeg om hier graag aan mee te werken.
In het werkveld waar ik me in begeef heb ik vaak te maken met vragen rond intimiteit en jezelf durven zijn. En daardoor wordt ik soms gebeld met mensen die bijzondere vragen hebben. Zo werd ik onlangs benaderd door iemand met een enorme fetish met de vraag of ik mee wilde werken om zijn ultieme droom een keer te beleven. Ik zou het iemand graag die ervaring gunnen, maar voor mezelf ga ik dan een grens over die ik niet over wil. Hoe niet-sex relelateerd die vraag voor mij ook kan zijn, voor de ander is dat het wel en daar trek ik voor mezelf een streep. Toch vind ik het elke keer wel weer heel bijzonder als iemand open durft te zijn over zijn of haarverlangen, ook als dat in een afwijkende vorm is. Ik schrik niet zo snel meer ergens van en vind het eerder boeiend hoe iemand zich heeft ontwikkeld of waar zoiets vandaan komt dan dat het me afschrikt.
Hoe verzin je een goeie bedrijfsnaam? Ik deel graag met je hoe dat bij mij ontstaat, in dit geval de naam voor mijn vereniging. Het voelt nog een beetje onwennig, maar deze naam klopt omdat er een aantal dingen in samenkomen. Mijn vereniging wordt een vereniging die als doel heeft om vrouwen te helpen die, op één of andere manier, te maken hebben gehad met een vorm van seksueel misbruik en daardoor groeikansen hebben gemist. Vaak hebben vrouwen hier zelf geen geld voor, en met de middelen van mensen die het kunnen missen, kan het wel. Het effect heb ik zelf al mogen meemaken en dat is prachtig om te zien.
Ik wil mensen helpen door ze een massage te geven, om ze een gevoel van veiligheid in contact terug te geven en zo het vertrouwen in zichzelf en de verbinding met zichzelf terug te geven. Massage vind ik daar zo’n mooie methode voor omdat het precies dat stukje heelt wat er in het verleden beschadigd is. Voorlopig doe ik dat nog zelf, maar op den duur hoop ik genoeg fondsen binnen te krijgen om ook andere goeie en betrouwbare masseurs de mogelijkheid te geven om hun talent te delen met mensen die dat zich niet kunnen veroorloven.
Ik vind zo vaak niet datgene wat ik zoek, maar wel wat ik nodig heb. En bijna altijd snap ik dat pas achteraf. Een poos geleden was ik op een spirituele beurs. Niet een plek waar je me snel zult vinden, ik heb niet zoveel met stenen, en weten over wat er in de toekomst allemaal wel en niet gaat gebeuren wil ik echt niet weten. Ik was er omdat er in dat gebouw ook een andere beurs was waar ik graag wilde kijken: ik ben namelijk dol spinnen, slangen en dus ook schorpioenen. En ik had ook het idee om iets te doen rond het thema angst en ik daar iemand zou kunnen vinden die de ‘creepy crawlers’ zou kunnen meenemen.
Tussen de beestjes uiteindelijk niet gevonden wat ik zocht, maar ik ben toch ook even de andere beurs opgelopen. Daar werd ik aangesproken door iemand die hetzelfde sterrenbeeld als ik bleek te hebben: schorpioen. En van deze man kreeg ik een tekst mee die me veel vertelde over wie ik ben. Vandaag voelt als een goed moment om die tekst met je te delen. Misschien heb jij er ook iets aan. De tekst is op sommige punten wel wat achterhaald (mijn mening) en ik ben het niet overal mee eens. Ik weet niet wie ‘m geschreven heeft of waar de tekst vandaan komt, en ik claim nergens om er zelf een aandeel in te hebben. Het is best een lang verhaal, dus ik neem het je niet kwalijk als je ‘m niet in een keer helemaal uitleest. 😉
Afgelopen weekend was ik op Texel. Een eiland waar ik herinneringen heb liggen aan kampeervakanties met mijn ouders en mijn zusje. Van onbezorgde weken en uren ondersteboven hangen aan de rekstok en aan de grote glijbaan die in de speeltuin van de camping stond. Ik ben bijna overal geweest op texel, maar er ontbreekt nog een ding op mijn to-do-lijstje: het doolhof. Dat staat er bijna elk jaar, maar nu staat het mais pas cm hoog, dus konden we er ook dit jaar niet in. En met doolhoven heb iets, Het doolhofje voor de kinderen in de Efteling vind ik al geweldig, maar ik zou echt heel graag een keer echt verdwalen en volledig de weg kwijt zijn. Het gevoel lijkt me heerlijk. En ik zal je ook vertellen waarom.
Leven, liefde, werk, als je je in een situatie bevind waarop je niet goed weet wat je moet kiezen, dan kan je leven net als een doolhof voelen. Je hebt geen overzicht meer, en je kunt de gevolgen van je keuzes niet meer overzien. Ook mijn eigen leven heeft de afgelopen maanden als een behoorlijk doolhof gevoeld. Zoveel momenten waarop ik niet wist wat ik moest doen, wat de beste keuze was en ik eerst een antwoord wilde voordat ik verder kon. Dat antwoord kwam elke keer wel weer, maar ik moest mezelf er wel elke keer voor stilzetten. Soms mijn eigen keuze en soms doordat mijn lijf me vertelde dat het genoeg was.
Een doolhof is zo’n prachtige metafoor voor waar het maken van een keuze toe kan leiden. Als je stil blijft staan, dan weet je zeker dat je er op eigen kracht nooit uitkomt. Maar als je in een doolhof in beweging durft te komen en je bij elke kruising elke keer weer dezelfde richting kiest, dan kom je er altijd uit. Altijd linksaf slaan leidt je over andere route en laat je dingen steeds van de andere kant zien dan consequent rechtsaf slaan, maar met beide routes kom je uiteindelijk op dezelfde plek uit.
Terugkijkend op mijn eigen proces is het antwoord zoveel simpeler dan toen ik er middenin zat: ook als ik het even niet meer weet kan ik gewoon doorgaan met de volgende stap zetten, door gewoon vast te houden aan de keuze die ik ooit hebt gemaakt om het aan te gaan. In een echt doolhof vind je zo altijd de uitgang naar buiten. In leven, werk en liefde leidt die weg volgens mij naar je eigen vrijheid. Dat is in ieder geval hoe ik het beleef.
Je hart volgen? Gun jezelf de eerste stap naar doen waar je echt goed in bent.
Wil jij ook meer vertrouwen in jezelf, je talent ontdekken en een concreet plan om te gaan doen wat je echt wilt? Maak gebruik van mijn kennismakingsaanbod!
© 2018 De Verbindingsfabriek
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑